bi süredir yazmam lazım, belli başlıklar altında toplanmaya başladı kelimeler ama işte yazmak bu değil kelimleri toplamak değil, gerektiğinde yaymak, sermek, örtmek gerekirse açmak. işte henüz o aşamaya ulaşamadım yada -dık kendimden biz diye bahsetmek daha doğru olucak gibi, hayli kalabalığız bu ara.
hayat bir hediye olarak tarif edilir çoğu zaman,
anne ve babanın çocuğuna armağanı
ama her hediye hediyeyi verene benzer
hediye edilenden çok
hayatla beraber ölümü de armağan eder anne baba
kendi ölümü gibi bir ölümü ..
peki ya sevmek,
bir insanı sevmekle başlar her şey böyle bir söz vardı bir yerlerde edilmiş sonra kartpostallarda orda burda karşımıza çıkmış
peki ya sevmek,
değiştirir mi her şeyi sana hediye edileni alıp da başka bir şey yapar mı ölümü ve malzemeden çalınmış depreme dayanıksız hayatını adam eder mi?
nasıl tanımlamalı ki sevmeyi, heyecanlarla mı?
hazla mı?
uzun süreli yer yer bulutlu sakin bir seyirle mi?
belki bir karardır, seni seçtim pikaçu gibi
rastlantı değildir belki
planlanmış ve tercih edilmiştir belki
spontane değildir belki
her zamanaki gibidir belki
mutlu olmak istemektir belki
belki bi mağazaya gidip bir cetvel, bir pergel, bir de fiş istiyorum gibidir, akıllıcadır belki
sevmek hediye edileni değiştirir mi?
ancak sana hediye edilen kadar mıdır yoksa
kader anne ve babandan sana bulaşan bir hastalıktan başka bişi değildir belki..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder