bir varmıymış yokmuymuş?

bir öykü anlatacakmışım da unutmuşum gibi, "bir varmış bir yokmuş" ... herşeyi biliyordum da hatırlamıyormuşum gibi ...

bir varmış bir yokmuş, şekeri fazla kaçmış bir kahvenin ardından uykusuzluk da yanı başında bitti bir varmış bir yokmuş ne şairane bir başlangıç, bir çocuğa söylenecek şey mi? "öyle güvenme her şeye varsa bile yok olucak".
bir varmış bir yokmuş uzak bir ülkede ne koysan bıraktığın yerde bulurmuşsun, şeytan hiç alıp götürmez dolayısıyla geri de getirmezmiş, şeytanla alışverişin olmadığı onun da kendi halinde takıldığı bir memleket imiş bu ülke. ama varmıymış yoksa yokmuymuş hep bir muamma, kaldı ki kendi vatandaşları dahi yaşayıp durdukları, suyunu içip ağaç gölgelerinden faydalandıkları bu memleketin varlığından ara ara kuşku duyar "lan yoksa!" diye kısa süreli bi panik yaşarlarmış. gerçi bu paniklerini yatıştıracak ya da "hah tamam varmış, boş yere kuşkuya düştüm" demelerine sebep vericek herhangi bir kanıt, ya da düşünme biçimi bulduklarından değil, şüphelerin ardı sıra gelen sakinlik hali tamamen kendiliğinden ve bir kaç saniyenin daha geçmesinden mütevellit gerçekleşirmiş.

konuyla ilgili sorular:
sizce bu ülke nerdeymiş?
sizce ne kadar uzaktaymış?
vatandaşı olmak istermisiniz istemez misiniz?