İçimde tarifini yapamadığım bir acı var, hayır yeni bişi değil hep vardı, ve bu acı bu tanımlayamadığım her ne sikim olduğunu bilmediğim, tahminlerimin sığ kaldığı acı beni hep kendinden daha büyük bir acıyı yaratmaya dönük hayat deneyimlerine doğru cesaretsizce ama emin adımlarla sürüklüyor.
hay binmilyon kunduz! bir çığlıkla içimden dışarı çıkıp siktirolup gitmesini istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder